Wanneer begint het nou?
Ik kijk om me heen.
Zittend in het lage stoeltje,
dat ik na drie onhandige pogingen in elkaar kreeg,
en in de kring heb gezet.
Altijd fijn als je kan vertrouwen op je ruimtelijk inzicht:)
Naast me zit een man met zijn ogen dicht.
Aan de andere kant een knappe blondine die me toelacht.
Satsang.
Het woord komt uit het Sanskriet
Samen zijn in waarheid.
Mijn eerste keer.
De leider zit voor de groep.
Ik kijk naar de gele muur, hoor een brommer voorbij komen.
En doe niets.
Het is stil.
Daar is een eerste vraag.
We onderzoeken.
Ik blijf stil.
Tot ik mezelf opeens hoor praten.
Niks moet.
Alles mag.
Een ongebreidelde vreugde ontstaat in mijn systeem.
Zo kan het dus ook.
Geen clichévraag: ‘Hoe is het met je?’
Gewoon zijn.
Samen.
I am falling.
Voor de satsang.
Jeff Foster, Osho, en ga nog maar even door.
Van één satsang naar een silent retreat van mijn favoriet: Isaac Shapiro.
Meeting in truth, spannender dan iedere thriller die ik gezien heb.
De winst?
Meditatie.
Geduld.
Vriendelijkheid.
Nieuwsgierig.