Ik ben dus letterlijk de hele dag aan het mopperen.’
Vertwijfeld kijk ik m’n vader aan.
De tranen staan in m’n ogen.
Mijn derde jaar voor de klas.
Groep 7.
Deze klas haalt het bloed onder m’n nagels vandaan.
Mijn vader gaat het gesprek met me aan.
Dat kan hij.
Zelf jaren voor de klas gestaan.
Hoofdmeester op een basisschool.
Zo heette dat toen.
In een klein dorpje in Brabant,
waar hij op handen werd gedragen.
Vervolgens directeur op een huishoudschool.
En toen pedagoog.
Veel ervaring, kennis en liefde voor het vak.
‘Draai het radicaal om’, zegt hij.
Vanaf morgen ga je die klas in,
En benoem je alleen maar wat goed gaat.
De rest negeer je.
Kijk wat er gebeurt.
De volgende dag loop ik de klas in.
Ik voel me kalm.
Als ik vraag of de klas zijn rekenboek wil pakken.
Zie ik twee leerlingen razendsnel reageren.
Boek en schrift liggen klaar.
Ze kijken me aan.
‘Wow’, zeg ik.
Tom heeft zijn boek al klaar liggen.
En Maria ook.’
De kinderen kijken naar Tom en Maria.
Rommelen in hun la en pakken ook hun boek.
Ik geef nog meer complimenten.
Binnen no time, kan ik beginnen met de rekenles.
Zo simpel kan het dus zijn.
De mindset van alles is negatief naar: wat is er positief.
Vanaf dat moment is mijn leven voor de klas veranderd.
En kreeg ik er weer lol in.
Zien wat er goed gaat
Doe ik nu nog iedere dag.
Als ik leerlingen en begeleiders begeleid in het huiswerkinstituut.
Pap, bedankt!❤️